26/06/2023- Bolivia is een land van indrukwekkende natuurlijke contrasten: van besneeuwde bergtoppen over weerspiegelende zoutvlaktes tot uitgestrekte wijngaarden. Het hoogstgelegen land van Zuid-Amerika bezorgde ons dan ook letterlijk en figuurlijk hoogtepunt na hoogtepunt. En dat de Bolivianen ook een stevig feestje kunnen bouwen, mochten we op het door UNESCO als werelderfgoed geklasseerde carnaval van Oruro zelf ervaren…
Hoogste internationale luchthaven ter wereld
Het uitzicht aan het eind van de vlucht naar La Paz is ronduit spectaculair. We vliegen met Air Europa rakelings over de Cordillera Real, een bergmassief in de Andes met toppen tot boven de 6.000 meter hoogte. Landen doen we op de Aeropuerto Internacional El Alto, de hoogste internationale luchthaven ter wereld. En de effecten van die grote hoogte voelen de meeste reizigers meteen bij het uitstappen. Je doet er dan ook goed aan om tijdens een eerste reisdag geen al te druk programma vast te leggen.
“Dubai van Zuid-Amerika”
Alvorens naar het slechts 500 meter lager gelegen La Paz af te zakken, is een verkenning van El Alto een haalbaar idee. “Deze voorstad van La Paz wordt wel eens vergeleken met Dubai”, vertelt onze gids van El Alto Turismo. “Eeuwenlang wilde hier niemand wonen, want de grond was droog en het klimaat hard. Maar door de aanleg van spoorwegen en de luchthaven groeide El Alto in de loop van de 20ste eeuw uit tot de economische poort van Bolivia. De stad telt intussen om en bij de miljoen inwoners, en is daarmee een van de grootste steden van het land. El Alto heeft een heel sterke inheemse identiteit. 70% van de inwoners beschouwen zich Aymara. Onze rondleiding draait rond identiteit en hoe die afspiegelt op de stad en haar architectuur.” Zo ontdekken we een voor ons totaal ongekende en originele bouwstijl: la nueva arquitectura andina. Heel bijzonder daarbij zijn de ‘cholets’, gebouwen van 4 à 5 verdiepingen met heel kleurrijke en futuristisch gedecoreerde gevels, geïnspireerd op inheemse symboliek. De eerste cholets dateren van twintig jaar geleden en zijn het werk van de Boliviaanse architect Freddy Mamani.
Afrodisiaca & lamafeutussen
Van El Alto is het slechts een half uurtje rijden tot in La Paz, één van de twee hoofdsteden van Bolivia. Huh? Twee hoofdsteden? Jawel! Officieel geldt Sucre als de Boliviaanse hoofdstad, maar als regeringszetel worden in de praktijk alle beslissingen in La Paz genomen. Ook toeristisch heeft La Paz heel wat te bieden. De wijk rond het Plaza Murillo met onder meer de kathedraal en het regeringspaleis charmeert, en een eind verderop flaneren we onder meer door de gezellige Calle Linares. Aan standjes en in kleine winkeltjes bieden overwegend inheemse vrouwen in traditionele klederdracht afrodisiaca, amuletten en lamafoetussen aan. Een beetje vreemd allemaal, maar tegelijkertijd wel heel intrigerend.
Zweven boven La Paz
We worden helemaal enthousiast over La Paz, als we even later met de kabelbaan over de stad zweven. En die ervaring maakt simpelweg deel uit van het dagdagelijkse openbaar vervoer in La Paz! Tien jaar geleden werd de eerste lijn ingehuldigd, en intussen telt het netwerk ‘Mi Teleferico’ al meer dan 30 km aan kabelbaan. Tijdens een verplaatsing is het niet alleen genieten van de uitzichten over de stad en de bergachtige omgeving, in de kleine cabines zit je tussen de inwoners op hun weg naar het werk of naar huis. Bijgevolg is het maar een hele kleine stap tot spontaan socializen met locals.
Voor wie tijdens een bezoek aan La Paz nog graag een of meerdere musea meepikt, kunnen we de volgende top drie aanraden: Museo Nacional de Arte, Museo de Etnografia y Folklore en Museo de Metales Preciosos.
Waar is dat feestje?
In totaal telt Bolivia momenteel 7 sites op de gerenommeerde Unesco-werelderfgoedlijst, waaronder de Jezuïtenmissies van Chiquitos, de archeologische site van Tiwanaku en de zilverstad Potosi. Daarnaast is het carnaval van Oruro door Unesco erkend als immaterieel erfgoed. Onze kennismakingstrip door Bolivia valt net samen met dat carnaval. En dus trekken we er enthousiast naartoe! Oruro ligt op 200 km van La Paz, en is met de autocar heel vlot bereikbaar.
Nog voor het middaguur komen we aan in Oruro, waar de carnavalsgekte al volop is losgebarsten. In de smalle straten van het centrum is het wringen door een zee van mensen, vooraleer we ons gereserveerd plekje op de tribune bereiken. Vanaf dan is het een hele namiddag lang genieten van een parade van uitbundige dansers en muzikanten. Officieel lopen er op carnavalszaterdag 30.000 dansers en 10.000 muzikanten mee in de optocht, al kunnen er het net zo goed 50.000 of 60.000 zijn. Opvallend is dat alle deelnemers, die uit alle streken van Bolivia zijn afgezakt, zich piekfijn hebben uitgedost. Het anders nog altijd grote verschil tussen rijk en arm in Bolivia vervaagt voor een dag, en met zijn allen vieren ze samen feest. Ook het talrijk opgekomen publiek viert volop mee. Het uitdelen van spuitbussen met schuim zorgt voor nog wat extra ambiance, want toeschouwers spuiten die ongegeneerd op elkaar leeg. Het eerste schuim in onze nek voelt wat plakkerig, maar algauw gaan ook bij ons de remmen los…
Fenomenale landschappen
Driehonderd kilometer ten zuiden van Oruro volgt alweer een ander hoogtepunt: Salar de Uyuni, de grootste zoutvlakte ter wereld. Dit is een onwezenlijke plek, die meer dan terecht het label ‘uniek’ krijgt opgespeld. Oorspronkelijk was de Salar de Uyuni een groot meer, dat in de loop der jaren grotendeels opdroogde. Wat rest is een immense zoutmassa, waar tegenwoordig jaarlijks tonnen zout voor menselijke consumptie worden gewonnen. Ondergronds bewaart de Salar de Uyuni een aanzienlijke voorraad lithium. Maar voor reizigers is Salar de Uyuni in de eerste plaats een heerlijke site om aan boord van een jeep rond te rijden, waarbij – in het regenseizoen van november tot maart – geregeld kan worden haltgehouden om het curieuze spiegeleffect van het water op de zoutvlakte te bewonderen. En als er dan te midden van dit bijzondere decor als verrassing een tafel met lekkere hapjes en drankjes klaar staat, dan klinken de wows sterker dan ooit. Een stijlvol logeeradres met uitzicht op de zoutvlakte is het Palacio de Sal.
Titicameer
Terug veel dichter bij La Paz staat er nog een uitzonderlijk natuurfenomeen op het reisprogramma: het Titicacameer. Het stadje Copacabana – niet te verwarren met het iconische strand in Rio de Janeiro – is de populairste uitvalsbasis om dit meer op de grens met Peru te verkennen. Maar wij opteren voor het plaatsje Huatajata met aan de oevers van het meer het Inca Utama Hotel. Van hieruit varen we richting Isla del Sol, het grootste eiland in het Titicacameer en volgens de overlevering de geboorteplek van Inti, de zonnegod van de Inca’s. Een best pittige wandeling leidt er ons naar enkele prachtige uitzichtpunten op het meer en de omliggende bergen van de Cordillera Real.
En zo raken we dag na dag almaar meer in de ban van Bolivia. (KC)
PRAKTISCH
Ernaartoe: Met Air Europa, specialist Zuid-Amerika, reis je in gemiddeld 16 uur van Brussels Airport naar het Boliviaanse Santa Cruz (inclusief de overstap in Madrid).
www.aireuropa.com
Reisdocumenten: Paspoort dat nog minimum 6 maanden geldig is.
Aanbevolen vaccinaties: gele koorts en hepatitis A
Meer officiële informatie over reizen in Bolivia vind je hier
Foto’s @ KC- Travel Like A Pro
