De Promenade des Anglais in Nice, met zijn wuivende palmbomen en blauwe zitbankjes één van de eerste en bekendste iconen van toerisme in Europa…
Meermaals liep ik er al zelf te flaneren, een zalige zeebries op de achtergrond. Nooit met de gedachte dat dit ooit het decor van een reële horrorfilm zou worden. Dat fleurige zomerjurkjes er in enkele seconden massaal konden veranderen in bloedrode lappen stof. Net zoals ik dat ook nooit dacht van onze nationale luchthaven, het st…rand van Sousse, Parijs, Istanbul of Brussel. Allemaal plaatsen waar ik mooie (reis)herinneringen aan koester.
Vakantiegangers vermijden deze zomer blijkbaar massaal Turkije, Egypte en andere moslimlanden.
Maar wanneer de Côte d’Azur, één van de populairste vakantiebestemmingen van de Belg, niet veiliger blijkt, is het tijd om te beseffen dat heel de wereld bloedt. Dat enkele onvoorspelbare individuen echt overal kunnen toeslaan en daarbij steeds inventiever zullen worden.
Ik krijg de beelden uit het journaal niet van mijn netvlies en de kreten van pure paniek & verdriet blijven nazinderen in mijn hoofd. Maar ik weiger deze beelden mijn mooie herinneringen te laten overheersen. Ik weiger dat deze beelden de beelden zullen worden waarmee ik Nice, Parijs, Tunesië of Istanbul voortaan associeer. Daarom blijf ik reizen, weliswaar met de nodige verantwoordelijkheidszin. Naar Frankrijk (ik passeer volgende maand alweer langs de Côte D’Azur), naar Turkije, Egypte, enz. 100% veiligheid blijkt nergens meer gegarandeerd, een realiteit waar we (willen of niet) deze dagen helaas mee moeten leven.
Maar mijn leven, inclusief waar ik zal gaan en staan, zal nooit gedicteerd worden door terroristen. Want pas dan hebben ze echt gewonnen…
