26/07/2018-  “En wat nu?” vroeg mijn kinesiste me (“want jij bent toch reisexperte”) toen ik afgelopen week op haar behandeltafel lag. Ze had online & al maanden geleden een vakantiehuis gehuurd in de buurt van Venetië, perfect voor een weekje zorgeloze zomervakantie. Maar de zorgeloze voorpret sloeg om toen ze, net als 50.000 andere hardwerkende mensen, een mailtje uit Dublin kreeg en haar Ryanairvlucht van vanavond richting la bella Italia door de staking van het cabinepersoneel geannuleerd zag. Het dure vakantiehuis bleek helaas niet meer annuleerbaar…

“Help” SMS-te een buurvrouw me nog geen dag later. “Wij zitten op Tenerife & onze vlucht van donderdag is plots gecancelled. Hoe geraken wij thuis? Bij Ryanair geen gehoor & op het noodnummer van X (een bekende online vliegticketsite waarlangs de vlucht werd geboekt) geraken we niet binnen. Wat raad jij ons aan?”

Peanuts & monkeys

Wat ik beiden heb geantwoord, is simpel: “Nu op de blaren zitten (lees: zorgen voor nieuwe tickets bij een andere maatschappij) en volgende keer beter nadenken. Want “When you pay peanuts, you get monkeys”. Ik geef toe: Het is verleidelijk om voor 39 Euro binnen Europa heen en weer te vliegen. Voor eventuele bagage, maaltijden, enz wordt vrolijk bijbetaald en de irritante deuntjes en tombola aan boord neem je er dan met een oogrol bij. Maar waar je bij deze airline helaas niet voor kan bijbetalen, is van onschatbare waarde in deze tijden, nl “service”. Vlucht om welke reden ook last minute geannuleerd? Jammer, ticket wordt bij Ryanair terugbetaald en daarmee is de kous af. Wettelijke schadevergoeding? Daar doet deze airline niet spontaan aan mee want “overmacht” is hun standaard uitvlucht bij welk incident dan ook. Dat tickets bij andere airlines niet meer beschikbaar zijn of last minute in hoogseizoen een fortuin kosten, is ook niet hun probleem. Dat jouw vakantiehuis, huurauto, enz niet annuleerbaar is of je cruise misschien zonder jou vertrekt, nog minder. Laat staan dat er actief meegezocht wordt naar een oplossing…

Wet van Murphy

“Dat het in 99% van de gevallen toch goed loopt”, hoor ik vaak. Klopt! Maar dat dachten de passagiers van de 16.000 vluchten die alleen al dit jaar in Europa zwaar vertraagd of geannuleerd waren ook. En dan ken je de wet van Murphy nog niet, want wanneer die jou in het oog krijgt, had je met plezier dat klein beetje extra betaald voor de service van de georganiseerde reisindustrie. Het is vergelijkbaar met een verzekering: je betaalt voor iets dat je hoopt nooit nodig te hebben. Dat beseffen mijn kinesiste en buurvrouw nu ook nadat ze respectievelijk 900 en 2000 Euro, ettelijke uren op wachtlijnen én 2 vakantiedagen kwijt zijn (want verschillende vluchten uiteraard al volzet) aan hun nieuwe vliegtickets. “Nooit geen Ryanair of X (de online vliegticketssite) voor mij meer” SMS-t mijn buurvrouw me uiteindelijk wanneer ze na een halve dag stressen eindelijk zeker is dat ze met haar gezin weer thuis zal geraken. Ik glimlach bij mezelf & kan haar alleen maar terugsturen dat ik daarom alleen maar via de georganiseerde reisindustrie boek. Dat hun service in zo’n situaties onbetaalbaar is.

Vergelijking

Dat dat standaard duurder is? Dat geldt dan alleszins toch niet voor mijn eigen vakantie die ik vorige week nog via mijn vaste reisagente vastlegde. Ik maakte de vergelijking: vlucht en hotel zelf online boeken, kwam me 100 Euro per persoon duurder uit dan het voorstel dat zij me via haar professionele boekingssystemen gaf. En wanneer mijn vlucht (met een airline die zich wel wettelijk aan alle hulp-en schadervergoedingsplichten houdt) om welke reden dan ook geannuleerd zou worden, dan regelt zij via haar connecties het snelste en best mogelijke alternatief. No “monkeys”, maar wel een zorgeloze reis voor mij dus!

Want “service” is in de georganiserde reisindustrie zelfs geen bijboekbare maar een standaard optie!