25/07/2022- Tijdens onze jongste zomerse blind date-lunchafspraak waren 2 gedreven vrouwelijke reisprofessionals de hoofdrolspelers. Subhadra Van Loo (Jasmine Travel) en Travel Experte Evi Poncelet (The Travel Planner) blijken elkaar niet te kennen –“maar volgen wij elkaar niet op social media?” luidt de openingszin. En al snel ontspint zich een dynamische babbel over fees, netwerken en ondernemen tout court…
Travel Express Benelux: Het leek ons leuk om eens twee ondernemende reisagentes samen te brengen, mensen die afgestapt zijn van het klassieke concept.
Subhadra: “Het valt inderdaad op dat toerisme een zeer vrouwelijke sector is, met 80% vrouwelijke medewerkers. Maar aan de echte top zie je opvallend weinig vrouwen…”.
Laat ons eerst jullie even voorstellen. Wie zijn en wat doen Subhadra en Evi?
Subhadra: “Ik ben geboren in India, geadopteerd door een Vlaams gezin, maar ik heb altijd een sterke connectie gehad met India. Mijn eindwerk toerisme ging over India, ik ben er meermaals gaan reizen, dus leek het logisch – toen ik met mijn reisorganisatie ben gestart – dat ik reizen naar India ging aanbieden. Ik hoorde vaak: ‘Ik ben naar India geweest, het was niet goed, het is vuil’ -terwijl ik die ervaring niet had. Mijn missie was dan ook: mensen inspireren als ze mijn geboorteland bereizen. Ik word vaak als een fantastische ambassadrice gezien voor India, dat maakt me wel fier. Dat komt allicht omdat ik een soort evenwicht gevonden heb: ik ben niet Indisch, niet Belgisch, maar ik heb wel een soort balans gevonden, ook omdat ik, en dat was wel fantastisch, tijdens de roots- reizen die ik een tijdlang heb georganiseerd, mijn eigen roots in Kerala heb ontdekt. Intussen organiseer ik ook reizen naar de Malediven, Seychellen, Sri Lanka en de Emiraten. Met die bestemmingen heb ik zelf ook een connectie, ze zijn leuk om te doen”.
Evi: Is dit je hoofdberoep of doe je nog iets anders?
Subhadra: “Ik heb het lang gecombineerd met een job als managementassistente. Maar tijdens de Coronaperiode heb ik beslist om voluit voor mijn bedrijf Jasmine Travel te gaan. Ik heb heel veel achter de schermen gewerkt, aan de website, nieuwe programma’s ontwikkeld, meetings met leveranciers gehouden, heel zinvol allemaal. Maar ik ben ook graag sociaal geëngageerd. Zo ben ik gevraagd om voorzitster van de Belgische afdeling van de Indische kamer van koophandel WICCI te worden. Dat is een gigantische netwerkorganisatie, actief in meer dan 120 landen, met als doel dat mensen van mekaar kunnen leren. Wie zit daarin? Onder meer vrouwen wiens bedrijven handel drijfven met India, geadopteerde vrouwen zoals ik, maar ook Indische vrouwen die in België actief zijn”.
Mooi! Over naar Evi.
Evi: “Ik ben als onderneemster nog een groentje, maar ik vind dat ik op heel korte tijd er wel al een beetje sta. Ik heb jarenlang in een reisbureau gewerkt. Ik was daar al een tijdje ongelukkig, maar ik kon niet precies zeggen waarom. Als kind wou ik al reisagent worden, maar als je dan ongelukkig wordt, beland je in een soort identiteitscrisis: wat wil of kan ik nog? Ik ben lang zoekende geweest, heb ook andere dingen buiten de reissector gedaan. Maar ik vond het jammer om al mijn kennis van reizen en hotels niet te gebruiken. Ik ben gaan babbelen met Travel Experts om in bijberoep te starten, maar toen ik startte, kwam de Coronacrisis. Motivatiegewijs was dat een domper, maar ik had gelukkig nog geen boekingen. Ik wist aanvankelijk niet goed in welke richting ik klanten moest of zou zoeken. Ik kon alle soorten reizen verkopen, ik deed alles graag, maar als ondernemer moet je nadenken: een dag werken voor een citytrip van 300 euro, dat werkt niet meer. Als bediende maakte dat niet uit, maar nu was dat wel anders, hè? In juli ‘21 ben ik zelfstandige geworden, maar de zomer en ook de winter waren niet goed. Mijn boekhouder zei: ‘Je moet nu geld gaan verdienen’, want ik gaf maar geld uit zonder onmiddellijke inkomsten. Tot ik op een huwelijksbeurs stond en daar veel mensen heb gezien. Het gros zei: ‘we weten niet waar we op huwelijksreis willen gaan’. Toen heb ik tegen mezelf gezegd: ik ga die mensen helpen, we gaan samen zoeken wat jullie willen. Zo is dat honeymoon coaching-verhaal ontstaan”.
En hoe gaat dat concreet?
Evi: “Als honeymooncoach doe ik altijd eerst een vrijblijvend kennismakingsgesprek om te kijken of er een match is. Is die er, dan krijgen klanten van mij een vragenlijst en een factuur om mijn service fee (345 Euro) te betalen. Die staat los van de reissom en wordt niet in mindering gebracht bij boeking. Ik heb echt moeten leren om in dat eerste contact niet meteen concrete adviezen te geven. Nee, ik moet eerst mezelf en mijn service verkopen. Pas daarna werk ik een voorstel uit. Vanmorgen zei nog iemand over die fee: Dat is heel weinig. Ik ga veel netwerken bij andere ondernemers, ook om te beseffen: ik ben dat waard! Als een andere reisagent zegt ‘wij doen dat gratis’, doe maar. Maar ik geef toe: de eerste keer dat klanten ‘ja’ zeiden om die service fee te betalen, heb ik wel champagne ontkurkt”.
Subhadra: “Bij een bank betaal je ook een dossierkost. Het benadrukt ook je kennis en expertise, en het toont ook dat je vertrouwen hebt in jezelf”.
Evi: Vraag jij een dossierkost?
Subhadra: “Ik heb daar mee geëxperimenteerd. Ik vroeg 50 of 75 Euro, maar dat resulteerde niet altijd in boekingen -terwijl als ik mensen persoonlijk spreek dat wel in negen op tien gevallen boekingen genereert. Ik heb al vaak gedacht: wat doe ik daarmee? Ik wil het eigenlijk wel invoeren, dus ben ik blij om eens iemand te ontmoeten die ook zo denkt”.
Evi: “Ik ben zo trots dat mensen mij 345 Euro betalen nog voor ze van mij iets gekregen hebben. Veel mensen in de reisindustrie zijn daar wellicht jaloers op.
Jij focust op die huwelijkskandidaten, Evi. Enerzijds betekent dat dat je je klantenbestand constant moet vernieuwen, anderzijds: wat als die klanten opnieuw bij jou willen boeken?
Evi: “Ik heb bewust gekozen voor eenmalige klanten, ook omdat ik het superleuk vind om creatief campagne en reclame te voeren. Maar ik heb de vraag al gekregen: wat doe je als je nu een groot dossier boekt, je klanten zijn tevreden en willen volgend jaar terug bij je boeken, maar dan een weekendje Center Parcs? Mijn buitgevoel zegt ‘nee’, tenzij die mensen de service fee betalen. Ik heb het er al over gehad met mijn businesscoach, maar ik ben er nog niet uit. Misschien ga ik een minimum boekingswaarde vooropstellen”.
Hoe kijk jij daar tegenaan, Subhadra?
Subhadra: “Ik heb een klant die naar India gaat, maar voor zijn vertrek heeft hij een nieuw dossier opgestart. Het kan dus wel, hè, klanten die terugkeren. Ik heb uiteindelijk maar vijf bestemmingen. Maar stel dat een klant een andere bestemming vraagt, bijvoorbeeld Vietnam: als het past binnen mijn concept en ik vind goede leveranciers, dan kan het misschien wel. Maar een Costa Rica zal ik dan weer niet doen. Je moet ook eerlijk zijn tegen je klant”.
Stuur je die dan door naar een collega?
Subhadra: “Soms wel, als collega’s in mijn netwerk zitten, werken zoals ik en specialist zijn. Maar niet iedereen staat daarvoor open. Collega’s zeggen wel eens: stuur je klanten maar naar ons door. Maar als ik dan vraag: gaan jullie dat ook doen als je klanten voor India hebt? Dan aarzelen ze…”
Evi: “Ik zie daar wel mogelijkheden. Op termijn wil ik graag evolueren naar een meer high end segment. Mijn klanten moeten begrijpen waarom ik het aantal dossiers beperkt wil houden. Ik wil de service op een hoog niveau kunnen handhaven. Maar tegenover die service moet ook een hogere dossierwaarde staan. Anders overleef je niet”.
Subhadra: “Ik heb ook moeten leren praten over de prijs. Mijn focus was/is: ik wil kwaliteit aanbieden, zo ben ik ook meer in het luxesegment beland. Neem mijn rootsreizen: mensen die daarvoor kozen, waren niet per se bereid om de budgetten te spenderen voor de kwaliteit die ik wil bieden. Daarom ben ik daarmee gestopt. Mensen hebben vaak geen idee wat een reis kost, wat je voor een bepaald budget kan krijgen, dat moeten wij als professional duidelijk maken. Ik heb evengoed klanten die voor een Indiareis willen sparen als mensen die vier keer per jaar zo’n reis kunnen doen. Je volgt een bepaald traject die past bij je visie, je evolueert ook als bedrijf. Ik bied nu een aantal thema’s aan: wellbeing, huwelijksreizen, business travel. Daarvoor heb ik een nieuw concept uitgewerkt, de respons is heel positief”.
Evi: Voel jij je meer aangetrokken tot business travel?
Subhadra: “Op zich wel, maar niet het klassieke business travel concept van tickets only. Ik kreeg vaak vragen van ondernemers: stel dat ik wil samenwerken met een bedrijf in India, hoe gaat dat, kan jij advies geven? Ik ben recent in India geweest, heb contacten met start-ups gehad. Het is de bedoeling dat we met een kleine groep ondernemers reizen, bedrijven gaan bezoeken, dat er workshops worden georganiseerd. Mijn Indische partners maken zich sterk dat ze voor elke deelnemer op zoek gaan naar partners die in dezelfde sector actief zijn en ervaringen kunnen uitwisselen. Gelukkig heb ik op dat vlak een heel goed netwerk, in Vlaanderen en in India. Ginds zegt men mij vaak: Jij kan een soort brug zijn tussen Europa en India, dat is heel uniek. Maar ik vind dat gewoon ook heel boeiend”.
Is India sowieso niet de grote onbekende?
Subhadra: “Absoluut. Het voordeel is dat 80% van de Indiërs heel goed Engels spreekt. India is heel lang gesloten gebleven voor buitenlandse ondernemingen, dat is intussen veranderd. Maar mensen kennen India niet, terwijl ze op veel vlakken wel de kennis in huis hebben om China te beconcurreren. Ze zijn misschien iets duurder, maar de kwaliteit is beter. Daarom hebben we een stukje cultuur aan dat business-programma toegevoegd. Als je wil ondernemen in een land moet je ook de cultuur begrijpen. Tijdens mijn bezoek aan die startup-communities zie je opeens een megagebouw van Google, terwijl men daar niet meteen aan denkt. Maar ik heb evenzeer de impact van corona ervaren. In India bestaat geen sociaal vangnet zoals hier. Daarom wil ik ook met onze politici aan tafel gaan zitten en hen duidelijk maken wat de impact van het gevoerde beleid is geweest. Daar moeten wij als travel professional ook onze stem laten horen!”
Terug naar Evi. Wat scoort dezer dagen qua huwelijksbestemmingen?
Evi: “Voor volgend jaar heb ik al vier dossiers voor Bali. Dit jaar heb ik veel Kreta verkocht, en ook een paar mooie fly en drives op Mexico”.
En heb je al verrassende aanvragen gekregen?
Evi: “Ik ben onlangs gecontacteerd door een weddingplanner. Die moest een huwelijk in Frankrijk organiseren. Het koppel wilde een operavoorstelling over hun liefdesverhaal, hun openingsdans doen op een speciale locatie, bijvoorbeeld een heliport en dineren op het water met lampions. Die planner heb ik dus even terug met de voetjes op de grond moeten zetten, zo’n aanvraag had ik nog nooit gekregen”.
Evi: “Heb jij er nooit aan gedacht om via Travel Experts te werken?”
Subhadra: “Ik ben op gesprek geweest”.
Evi: Voel je je dan te beperkt? Want ik kan daar volledig mijn ding doen en heel creatief zijn.
Subhadra: “Dat was een beetje mijn vrees, dat ik te weinig mijn eigen ding ging kunnen doen. Toen ik zeven jaar geleden startte, zeiden veel collega’s: gaat dat wel lukken? Terwijl ik dacht: het zal juist wel werken, want niemand doet dat” Dus ik ben nog steeds 100% zelfstandig met mijn bedrijf, los van enig samenwerkingsverband”.
Evi: “Wat is succesvol? Ik vind mezelf succesvol omdat ik mijn dag kan indelen zoals ik wil, omdat ik zoveel vrijheid heb. Er zijn reisagentencollega’s die dag en nacht werken. Ik wil geen slaaf zijn van mijn bedrijf, ook daarom beperk ik het aantal dossiers. Ik mik op 100 dossiers per jaar. Kan ik er 200 doen? Ja, maar dat hoeft niet”.
Jullie profileren je als vrouwelijke ondernemer met een eigen concept. Maar jullie doen dat fulltime en kunnen jullie er ook van leven?
Evi: “Met die vaste fee erbij kan ik er goed van leven. Ik ben uiteindelijk een goed half jaar bezig, ik doe veel investeringen zoals in een businesscoach, deelname aan huwelijksbeurzen enzo. Ik ga ook naar allerlei netwerkevents met andere vrouwelijke onderneemsters waar ik de enige reisagente ben. Ik merk: hoe meer je investeert, des te sneller gaat het lopen. Mijn droom is dat mensen voor hun huwelijksreis automatisch aan mij denken” (lacht).
Subhadra: “Ik werk van thuis uit, ik ontvang daar ook mensen, dan is je kostenstructuur lager. Mijn man helpt me met de website, maar verder werk ik alleen. Ik schrijf blogs, maak intussen ook video’s, dat werkt wel. Ik heb nu al klanten uit Wallonië en Nederland die mij gevonden hebben. Ik doe heel graag wat ik doe, maar ik ben ook ondernemer. Je moet zorgen dat je bedrijf rendabel is, dat je vooruit kan. Eenmaal je die drempel over bent, kan je jezelf een goed loon uitkeren. Maar het mooie is bovenal: als je je eigen ding doet, kan je er ook geraken”.
Travel Express Benelux: “Veel succes nog allebei!”
(EB&BB)
